Dlaczego myśląc: motywacja nasz umysł przesyła nam od razu skojarzenie z czymś trudnym, wymagającym mozolnego działania, czymś do czego trzeba będzie się zmusić. Od razu daje nam sygnał ze trzeba będzie się zmęczyć, wysilić i co tu dużo mówić, napracować. A przecież motywacja to coś co ma nas nakręcać do działania, dodawać odwagi, przełamywać obawy i odganiać czarnowidztwo. Dlaczego nasz umysł nie chce nam tak bez walki dać się dorwać do motywacji?
No cóż ...Podobno człowiek ceni tylko to co zdobywana trudem. Może to jest ten klucz abyśmy motywacje docenili i wykorzystali jak najlepiej aby realizować swoje cele?
Zastanówmy się do czego tak naprawdę potrzebujemy motywacji? Do rzeczy które w pewniej sposób zmieniają nasz świat, wybijają nas z rutyny, wprowadzają nowe i każą zapomnieć o starym. Ale dzięki temu nadają dynamizmu naszemu życiu i prowadzą do zmian. W większości pozytywnych, gdyż tylko zmiana jest gwarantem naszego rozwoju i nawet jeśli z początku zmiana wyda nam się nie po naszej myśli to suma summarum na pewno wyjdzie nam na zdrowie. Dlaczego? Bo Jeśli się nie rozwijamy to stojąc w miejscu uwsteczniamy się
Tym bardziej fascynujące jest to zniechęcanie naszego umysłu. Przecież powinien chcieć naszego rozwoju i radośnie do niego dążyć a wręcz nas namawiać. Otóż nasz umysł ma zakodowane wrodzone lenistwo, które kombinuje jak opóźnić lub wręcz nie dopuścić do wysiłku czyli zamiany. I tu się to koło zamyka :)
Jak w takim razie żyć? Zawsze pod prąd!
Trudne? Pewnie ze tak powie wasz umysł. Przecież właśnie zmuszacie go do wysiłku!